Holistische therapie
Osteopathie is een holistische therapie, d.w.z. dat wij de mens in zijn totaliteit benaderen. De principes werden reeds vastgelegd door dr. Andrew Taylor Still in 1874 (lees meer: ontstaan osteopathie)
Alles wat leeft heeft voeding nodig: dit wordt bij de mens geleverd door de bloeddoorstroming. Het onderzoek en het mogelijk herstel van deze doorstroming is het belangrijke werkterrein van de osteopaat.
De osteopaat behandelt via drie systemen:
- Pariëtaal: de beweging van beenderen, gewrichten, spieren….
- Visceraal: de beweging van organen
- Craniaal: de beweging van de schedelbeenderen
Het menselijk lichaam is één lange keten van allemaal verschillende, maar onderling samenhangende structuren. Eén van de fundamentele principes in de osteopathie is dat de structuur de functie beheerst. Elke structuur in ons lichaam heeft een bepaalde beweging. Ziekte ontstaat door een bewegingsverlies van de structuur. Dus zal de osteopaat via de structuur de functie terug herstellen door het bewegingsverlies op te heffen. (LEES MEER: principes osteopathie)
Al onze structuren zijn onderling met elkaar verbonden door een keten van vliezen (fasciae). Het bewegingsverlies van één structuur kan zo een beperking geven van de beweeglijkheid van andere structuren. Zo ontstaat een letsel op afstand
In de totale benadering van de patiënt staat de behandeling van de wervelkolom centraal. Van hieruit wordt ons organisme gestuurd en geregulariseerd. Dit via zenuwverbindingen die naar alle structuren vertrekken. Omgekeerd zal elk onevenwicht, waar ook in het lichaam, een verandering tot gevolg hebben ter hoogte van onze wervels.
De osteopaat zal nu door middel van zacht uitgevoerde technieken het lichaam stimuleren tot een bewegingsherstel van de aangetaste structuren. Hierdoor wordt een normale functie terug mogelijk.
De osteopaat behandelt dus geen ‘aandoeningen’, maar hij behandelt de mens in zijn totaliteit als één functionerend geheel.
Achillespeestendinitis, liesproblemen, adductorentendinitis, spierverrekking, enz., zijn een hele rij aanslepende letsels. Waarom zijn behandelingen zo weinig blijvend succesvol bij deze letsels ? Heeft osteopathie hier een beter antwoord op ? Doen osteopaten nog wat anders dan wervels manipuleren ? De osteopaat kan helpen op twee verschillende manieren: ten eerste door het letsel sneller te helpen genezen en ten tweede door het voorkomen van die letsels. Verschillend met de andere methoden is dat de osteopaat zoekt naar de werkelijke oorzaak van het letsel. Dit kan zich in een totaal andere regio bevinden dan waar we pijn voelen.
Voorbeelden
- De achillespeestendinitis: de oorzaak kan liggen in een verkeerd afrollen van de voet, omdat er blokkades aanwezig zijn ter hoogte van één of meerdere voetgewrichten. Door dit bewegingsverlies zal de schok dempende functie niet optimaal verlopen en tot irritatie van de achillespees leiden. (de achillespees wordt als het ware uitgewrongen bij elk neerkomen van de hiel)
De osteopaat zal deze blokkades in de voet of het enkelgewricht manipuleren (“kraken”), om zo de normale beweeglijkheid te herstellen. De oorzaak kan echter ook gelegen zijn ter hoogte van de lendenwervelzuil. De vijfde lendenwervel staat in relatie met de achillespees via het ruggenmerg. Mobiliteitsverlies (= een blokkade) van deze wervel zal een negatieve invloed hebben op de elasticiteit van de pees en zo op lange termijn een ontsteking of een scheur tot gevolg hebben. - Liesproblemen vinden ook dikwijls hun oorsprong in het verlies aan bekkenmobiliteit of bij problemen van de hoger gelegen lendenwervels.
- Een tenniselleboog vindt meestal zijn oorsprong in de nek, ter hoogte van de vijfde wervel, maar kan bijvoorbeeld eveneens optreden na het verstuiken van de pols.
- Hoofdpijn, b.v bij een wielrenner, kan ontstaan wanneer het zadel te hoog staat in verhouding tot het stuur. Door een overdreven uitholling van zijn nek zal deze sporter een verstijving van de nekspieren ontwikkelen, met mogelijke spanningshoofdpijn tot gevolg. Op deze manier zouden we nog lang kunnen verder gaan.
Naast het opsporen van letsels heeft de osteopaat eveneens als belangrijke taak het voorkomen van letsels. Dit door te zorgen voor een goede houding, een beweeglijke wervelkolom, voldoende elastische spieren e.d. meer.
Ook op voedingsgebied kan de osteopaat advies geven. Enerzijds om de prestaties te verbeteren, maar vooral opdat de voeding het lichaam niet mag belasten. Slechte of niet evenwichtige voeding zal een negatieve invloed hebben op spierelasticiteit, gewrichtskapsel, uithouding.
